Stopniowanie przymiotników w języku angielskim

Stopniowanie przymiotników w języku angielskim to jedna z najważniejszych kwestii gramatycznych, które należy opanować. Przymiotniki są często używane do opisu cech ludzi, przedmiotów, miejsc i zjawisk. W języku angielskim przymiotniki stopniuje się, aby wyrazić różne poziomy intensywności, które wyrażają różnice w wielkości, ilości lub jakości cechy opisywanej przez przymiotnik.

Istnieją trzy stopnie przymiotników w języku angielskim: stopień równy (positive degree), stopień wyższy (comparative degree) i stopień najwyższy (superlative degree). W tym artykule przyjrzymy się każdemu z tych stopni bliżej.

Stopniowanie przymiotników w angielskim

Stopień równy (positive degree)

W tym stopniu przymiotnik nie jest stopniowany i po prostu opisuje przedmiot lub osobę. Na przykład:

• This is a beautiful house. (To jest piękny dom.)
• She is a smart student. (Ona jest inteligentną uczennicą.)

Stopień wyższy (comparative degree)

W tym stopniu przymiotnik jest stopniowany przez dodanie końcówki -er na końcu słowa. Jeśli przymiotnik kończy się na literę „e”, to dodaje się tylko literkę „r”. Jeśli przymiotnik kończy się na jedną samogłoskę i jedną spółgłoskę, podwaja się ostatnią spółgłoskę przed dodaniem końcówki. Zazwyczaj stosujemy przymiotniki w stopniu wyższych do porównania np. dwóch osób i najczęściej stawiamy po przymiotniku w stopniu wyższym „than” (od/niż). Na przykład:

• The blue car is faster than the red car. (Niebieski samochód jest szybszy niż czerwony samochód.)
• She is taller than her sister. (Ona jest wyższa od swojej siostry.)

Niektóre przymiotniki nie mogą być stopniowane w ten sposób i wymagają zastosowania formy porównawczej przy użyciu słowa „more” (dla stopnia wyższego). Przykłady takich przymiotników to „important”, „expensive” czy „delicious”, „interesting”.

• This book is more interesting than that one. (Ta książka jest bardziej interesująca niż tamta.)

Stopień najwyższy (superlative degree)

W tym stopniu przymiotnik jest stopniowany przez dodanie końcówki -est na końcu słowa. Jeśli przymiotnik kończy się na literę „e”, to dodaje się tylko literkę „st”. Jeśli przymiotnik kończy się na jedną samogłoskę i jedną spółgłoskę, podwaja się ostatnią spółgłoskę przed dodaniem końcówki. Pamiętaj, że przed stopniem najwyższym przymiotnika stawiamy przedimek the. Na przykład:

• This is the fastest car I’ve ever driven. (To jest najszybszy samochód, który kiedykolwiek prowadziłem.)
• She is the tallest person in her family. (Ona jest najwyższą osobą w swojej rodzinie.)

Podobnie jak w stopniu wyższych, niektóre przymiotniki nie mogą być stopniowane w ten sposób i wymagają zastosowania formy najwyższej przy użyciu słowa „most”. Przykłady takich przymiotników to „important”, „expensive” czy „delicious”, „interesting”.

• This is the most interesting book I’ve ever read. (To jest najbardziej interesująca książka, którą kiedykolwiek przeczytałem.)

Stopniowanie przymiotników dwusylabowych w angielskim

W języku angielskim istnieją również przymiotniki dwusylabowe, które wymagają specjalnego traktowania podczas stopniowania. Jeśli przymiotnik ma dwie sylaby i kończy się na „y”, „er” lub „ow”, zazwyczaj stopniuje się go za pomocą słów „more” i „most”, a nie końcówek -er i -est. Na przykład, przymiotnik „happy” (szczęśliwy) będzie miał formy stopniowane „happier” (szczęśliwszy) i „happiest” (najszczęśliwszy), ale jeśli chcemy stopniować przymiotnik „lazy” (leniwy), powinniśmy użyć wyrażeń „more lazy” (bardziej leniwy) oraz „most lazy” (najbardziej leniwy).

Jest to związane z zasadą wymowy, ponieważ te przymiotniki dwusylabowe zazwyczaj akcentowane są na pierwszą sylabę, co oznacza, że nie są one dostatecznie długie, aby móc poprawnie zaakcentować końcówki stopniowe -er i -est. Dlatego zamiast nich używa się słów „more” i „most”, które pozwalają na wyrażenie stopni wyższego i najwyższego.

Inne przykłady przymiotników dwusylabowych wymagających stopniowania przy użyciu „more” i „most” to:

• Narrow (wąski) – More narrow, most narrow
• Shallow (płytki) – More shallow, most shallow
• Polite (uprzejmy) – More polite, most polite

Pamiętajmy jednak, że istnieją pewne wyjątki od tej reguły, więc warto zapamiętać, które przymiotniki dwusylabowe wymagają końcówek stopniowych, a które „more” i „most”.

Stopniowanie przymiotników nieregularnych w języku angielskim

W języku angielskim istnieją także przymiotniki nieregularne, które nie podlegają zwykłym zasadom stopniowania. Zwykle występują one w dwóch formach stopniowych: comparative (stopień wyższy) i superlative (stopień najwyższy), ale nie zawsze kończą się one na -er lub -est. Poniżej przedstawiam kilka przykładów przymiotników nieregularnych i ich stopniowania:

1. Good (dobry) – Better (lepszy), Best (najlepszy)
2. Bad (zły) – Worse (gorszy), Worst (najgorszy)
3. Little (mały) – Less (mniejszy), Least (najmniejszy)
4. Much (dużo) – More (więcej), Most (najwięcej)
5. Far (daleki) – Farther (dalej), Farthest (najdalej)
6. Old (stary) – Older (starszy), Oldest (najstarszy)
7. Late (późny) – Later (późniejszy), Latest (najpóźniejszy)
8. Near (bliski) – Nearer (bliższy), Nearest (najbliższy)

Przykłady zastosowania:

• My sister is better at math than I am. (Moja siostra jest lepsza w matematyce niż ja.)
• This is the worst movie I have ever seen. (To jest najgorszy film, jaki kiedykolwiek widziałem.)
• I have less time to do my homework today. (Dziś mam mniej czasu na zrobienie pracy domowej.)
• She has more friends than I do. (Ona ma więcej przyjaciół niż ja.)
• The nearest post office is two blocks away. (Najbliższa poczta znajduje się dwa bloki stąd.)
• My grandmother is the oldest person in our family. (Moja babcia jest najstarszą osobą w naszej rodzinie.)
• I missed the train because I was late. (Spóźniłem się na pociąg.)
• The new apartment is nearer to my office. (Nowe mieszkanie jest bliżej mojego biura.)

Stopniowanie przymiotników krótkich w języku angielskim

W języku angielskim przymiotniki krótkie (jednosylabowe lub dwusylabowe z akcentem na pierwszej sylabie) zazwyczaj stopniuje się przez dodanie końcówek -er (comparative) i -est (superlative). Przykłady:

• Big (duży) – Bigger (większy), Biggest (największy)
• Tall (wysoki) – Taller (wyższy), Tallest (najwyższy)
• Fast (szybki) – Faster (szybszy), Fastest (najszybszy)
• Short (krótki/niski) – Shorter (krótszy/niższy), Shortest (najkrótszy/najniższy)
• Old (stary) – Older (starszy), Oldest (najstarszy)
• Young (młody) – Younger (młodszy), Youngest (najmłodszy)

Należy jednak pamiętać, że w niektórych przypadkach trzeba zmienić samą formę przymiotnika, a nie tylko dodać końcówki, o czym wspomnieliśmy wyżej. Oto kilka przykładów:

• Good (dobry) – Better (lepszy), Best (najlepszy)
• Bad (zły) – Worse (gorszy), Worst (najgorszy)
• Far (daleki) – Farther/Further (dalej), Farthest/Furthest (najdalej)

Przykłady zastosowania:

• My car is bigger than yours. (Mój samochód jest większy niż twój.)
• John is the tallest boy in his class. (John jest najwyższym chłopcem w swojej klasie.)
• She runs faster than her sister. (Ona biegnie szybciej niż jej siostra.)
• This book is shorter than the one I read last week. (Ta książka jest krótsza niż ta, którą przeczytałem w zeszłym tygodniu.)
• Tom’s dog is older than mine. (Pies Toma jest starszy niż mój.)
• My sister is younger than me. (Moja siostra jest młodsza ode mnie.)
• This restaurant has better food than the other one. (Ten restauracja ma lepsze jedzenie niż ta druga.)
• His handwriting is worse than mine. (Jego charakter pisma jest gorszy niż mój.)
• The airport is farther/further away than I thought. (Lotnisko jest dalej niż myślałem.)
• He can throw the ball the farthest/furthest of anyone on the team. (On może rzucać piłkę najdalej ze wszystkich w drużynie.)

Wyjątki w stopniowaniu przymiotników w angielskim

Choć większość przymiotników w języku angielskim stopniuje się poprzez dodanie końcówek -er i -est, istnieją pewne wyjątki, które należy zapamiętać. Niektóre przymiotniki nie mogą być stopniowane, na przykład „unique”, co oznacza, że nie można powiedzieć, że coś jest „more unique” lub „most unique”. Inne przymiotniki to np. „perfect”, „impossible”, „complete” czy „eternal”, które również nie mogą być stopniowane w ten sposób.

Inne przymiotniki wymagają użycia słów „more” i „most” zamiast końcówek -er i -est, na przykład:

• Important (ważny) – More important, most important
• Expensive (drogi) – More expensive, most expensive
• Delicious (pyszny) – More delicious, most delicious

Warto pamiętać, że w przypadku niektórych przymiotników, stopniowanie może zmieniać znaczenie zdania. Na przykład, zdanie „She is a unique person” oznacza, że jest wyjątkowa, niepowtarzalna, natomiast zdanie „She is the most unique person” sugeruje, że jest bardziej wyjątkowa niż ktokolwiek inny. Dlatego ważne jest, aby dokładnie rozumieć zasady stopniowania przymiotników i umieć je stosować w odpowiedni sposób.

Przykład wyjątku – impossible

Przymiotnik „impossible” jest jednym z wyjątków od zasad stopniowania przymiotników w języku angielskim. Oznacza on „niemożliwy”, „nie do osiągnięcia” i nie może być stopniowany przy użyciu końcówek -er i -est. Zamiast tego, w celu wyrażenia stopnia wyższego i najwyższego, należy użyć wyrażeń „more impossible” oraz „most impossible”.

Przykłady zastosowania stopniowania przymiotnika „impossible” to:

• It is impossible for me to finish this project in one day. (To jest niemożliwe dla mnie, aby skończyć ten projekt w jeden dzień.)
• The task they gave us is even more impossible than the previous one. (To zadanie, które nam dali, jest jeszcze bardziej niemożliwe niż poprzednie.)
• Trying to finish this assignment in an hour is the most impossible thing I’ve ever attempted. (Próba ukończenia tego zadania w ciągu godziny jest najbardziej niemożliwą rzeczą, jaką kiedykolwiek próbowałem.)

Warto jednak pamiętać, że w niektórych przypadkach używanie przymiotnika „impossible” może być nadmiernie negatywne lub niewłaściwe w kontekście. W takich sytuacjach można skorzystać z innych przymiotników, takich jak „difficult” (trudny), „challenging” (wymagający wyzwania) czy „demanding” (wymagający wysiłku).

W języku angielskim istnieją również wyjątki od powyższych zasad, a więc warto dokładnie zapoznać się z zasadami stopniowania przymiotników i ćwiczyć ich stosowanie. Znajomość tych zasad pozwoli na dokładniejsze i precyzyjniejsze wyrażanie się w języku angielskim oraz uniknięcie błędów językowych.